Ik hou dit niet vol zo……

Je reptielenbrein wil jouw nieuwe leefstijl niet

Heb jij een of meer bepaalde doelen die je héél graag wil bereiken?  Maar doe je op één of andere manier toch niet structureel wat nodig is? Bij mijn klanten herken ik dit meteen. Ze willen dolgraag aan de slag met hun leefstijl maar als ze dan bezig zijn gaan ze vol in de weerstand…….dat komt door het reptielenbrein. Zonder je bewust te zijn van je reptielenbrein en te weten hoe je hiermee om moet gaan, is het zeer moeilijk om een blijvende verandering te maken, op welk gebied dan ook. Ik leg je hieronder uit hoe dit werkt.

Het reptielenbrein is het meest primitieve brein en is verantwoordelijk voor het automatisch regelen van de meest belangrijke functies, zowel fysiek (je ademhaling, hartslag, bloedsomloop) als qua instincten (voortplantingsdrang & overlevingsinstincten zoals voeding). Met andere woorden onze meest primitieve levensfuncties die absoluut nodig zijn voor ons eigen voortbestaan en het overleven van ‘de mens’.

Het reptielenbrein denkt niet na en onthoudt ook niets, het reageert enkel en alleen primitief op prikkels van buitenaf. Woede, dominantie, paringsdrift, dwangmatigheid, angst, hebzucht, vraatzucht… het ‘wilde beest’ in ons dat er enkel op gericht is om te OVERLEVEN.

Wat betekent dit voor jou en je doelen?

Je zult wellicht denken dat de mens een slim en nadenkend wezen is en dat het menselijk brein het meest actief is. Helaas is dit zeker niet altijd zo en worden de meeste beslissingen gemaakt op basis van emoties en primitieve instincten. Ons reptielenbrein en emotionele brein overheersen dus vaak ons rationele brein. Immers; je weet dondersgoed dat je zou moeten gaan sporten om spiermassa op te bouwen, en toch ga je niet (altijd). Je weet ook dondersgoed dat als je chocolade eet, je niet meer kan stoppen, en dat dus niet bevorderlijk is voor je macro’s en je daarmee je eigen gewichtsverlies saboteert. En toch neem je dat stukje chocola. Maar is het reptielenbrein dan alleen maar negatief? Zeker niet. We weten inmiddels dat het reptielenbrein gebrand is op maar één ding, en dat is overleven. Het wil jou dus beschermen, en gelukkig maar! Wanneer het namelijk gaat om levensbedreigende situaties, dan is jouw reptielenbrein het stukje hersenen dat als eerste reageert, waardoor jij: net op tijd aan je stuur draait wanneer je tegen een andere auto aan dreigt te rijden.

Waarom je zo graag voor comfort gaat

Het reptielenbrein wil echter niet alleen jouw fysieke toestand beschermen, maar ook jouw huidige identiteit (wie jij nu dénkt te zijn). Jouw innerlijke houding is hoe wij mensen vaak over onszelf denken ‘ik ben nu eenmaal …’ waarbij de drie puntjes kunnen staan voor ‘een emotie eter’, ‘een perfectionist’, ‘niet goed genoeg’, ‘niet zo gedisciplineerd’, etc. terwijl dit niet de absolute waarheid is. Maar zolang jij over jezelf denkt dat jij een emotie eter bent, zal je ook altijd blijven handelen vanuit die identiteit. En je reptielenbrein? Die beschermt jouw identiteit met man en macht! Waarom? Omdat jij gewend bent om dingen op een bepaalde manier te doen. Je hebt bepaalde patronen in je leven ontwikkeld die binnen jouw comfortzone vallen, en die je keer op keer herhaalt. Dit doe je omdat je reptielenbrein het volgende denkt: als jij vandaag dit patroon hebt en veilig in leven bent – en je morgen hetzelfde doet, dan zal je morgen ook wel veilig in leven blijven. In je comfortzone leven voelt veilig. En veiligheid staat op nummer 1, bij je reptielenbrein.

Dus: zie jij jezelf al járen als emotie eter en handel je ieder weekend weer zo – ook al staat dit gigantisch in de weg van je doelen – dan zal jouw reptielenbrein er alles aan doen om jou in dit cirkeltje te laten zitten. Iedere keer als jij een poging onderneemt om eruit te breken en te stoppen met emotie eten, dan zal jouw reptielenbrein jou proberen tegen te houden.

Hoe? 

Simpelweg zeggen ‘ga lekker door met emotie eten’ werkt niet, want dan komt jouw menselijk (rationele) brein om de hoek kijken die zal zeggen ‘ehh, nee.. want ik wil afvallen dus dat is niet logisch’. Dat werkt dus niet goed genoeg. Jouw reptielenbrein is veel gewiekster dan dat. Het zal met allerlei vernuftige en geniale redenen komen, waarom jij zou moeten doorgaan met eten. Zoals: ‘ach, je hebt zo hard gesport, dat ene koekje kan heus wel’. Of ‘als je nou nu die reep chocolade gewoon opeet, dan houden we daar morgen wel weer rekening mee’. Of ‘je hebt zo’n rotdag gehad, je verdient die bak ijs’. En ga zo maar door. Dit is overigens alleen een voorbeeld voor emotie eten, maar geldt ook voor alle andere overtuigingen die jij over jezelf hebt. Je reptielenbrein zal jou altijd in vaste patronen willen houden, omdat dat het meest veilig voelt. Alles wat nieuw of anders is, voelt onveilig en zal je reptielenbrein dus in eerste instantie willen verwerpen. Ook al wéét jij rationeel gezien dat het beter voor je zal zijn.

Hoe kom je er vanaf?

Niet. En dat moet je ook niet willen, want zoals eerder gezegd beschermt het reptielenbrein je in gevaarlijke situaties. Je moet het dan ook niet je reptielenbrein kwalijk nemen dat het je saboteert in het bereiken van je doelen, maar simpelweg slimmer worden in het omgaan met dit stukje hersenen. Je zult je moeten beseffen dat het altijd nog aan JOU (en aan je menselijk brein) is om te KIEZEN of je meegaat in de excuses en smoesjes die je reptielenbrein voor je verzint, of dat je je er tegen verzet/er niet naar luistert. JIJ kan namelijk intellectueel en rationeel het verschil tussen een levensbedreigende situatie en een niet-levensbedreigende situatie zien, maar je reptielenbrein niet.

Bewustwording is daarbij de eerste stap. We zien vaak bij onszelf en bij anderen dat we belangrijke, soms onherroepelijke beslissingen nemen tijdens grote momenten van vreugde of grote woede. Bijvoorbeeld het kapot slaan van iets dat we juist nodig hebben, of de aankoop van iets wat we juist niet nodig hebben. Een vreselijke eetbui (tot aan buikpijn toe) of scheldtirade tegen een geliefde valt hier ook onder. Allemaal zaken waarbij ons emotioneel- en reptielenbrein de overhand hebben op ons ‘gezond verstand’. Zaken waarvan we achteraf spijt hebben. Je herkent vast wel wat voorbeelden in dit artikel, maar daarmee ben je er nog niet. Het reptielenbrein gaat véél verder dan dat – het is werkelijk elke seconde van de dag aanwezig. Het staat altijd op actief. En dat moet ook, want het kan zich het niet veroorloven om even in ‘sluimerstand’ te staan – met het risico dat je dan wordt aangevallen, aangereden, of welke gevaarlijke situatie dan ook. Je hebt het zelf vaak niet door dat het aanstaat, of pas de dag/week/maand/jaar er na. Dan denk je ‘shit, waarom heb ik dat nu wel/niet gedaan?’ Veel mensen leven hun hele leven vooral op de automatische piloot en gaan met de bewegingen van de dag (en dus hun reptielenbrein) mee. Ze zitten in hun comfortzone en komen daar maar moeilijk uit.

Ik wil jou uitdagen om vanaf dit moment te letten op reptielenbrein uitspraken, gedachten of gedragingen van jezelf. En wanneer je dit doet, zal je ze ook steeds meer gaan opmerken bij anderen. Uiteraard is alleen bewustwording niet voldoende en zal je een KEUS moeten maken: luister ik ernaar, of negeer ik het en stap ik buiten mijn comfortzone – ook al voelt dat ontzettend ongemakkelijk? Hoe vaker je voor het laatste kiest, hoe sneller je bij je doelen zult komen. Go for it!

Wil jij hier meer over weten? Neem dan contact met me op http://hoofdhart.nl.

Als je dit artikel waardevol vindt voor je gezondheid en vitaliteit help mij dan dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van de social media knoppen hierboven. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat.

Verhoog je productiviteit, stop uitstelgedrag!

Je bent de hele dag druk bezig geweest maar aan het eind van de dag heb je nog steeds je werk niet af?

Uitstelgedrag is een van de vervelendste eigenschappen die je kunt hebben. In een wereld waar alles snel gaat en er vanuit alle hoeken aan je getrokken wordt, is de noodzaak om te presteren groot. Hoe kan het dan dat je soms nauwelijks tot presteren komt en jouw volle potentieel nauwelijks benut wordt?

Is dat echt uitstelgedrag?

Als je het merendeel van de vragen hieronder positief beantwoord, dan heb je waarschijnlijk last van uitstelgedrag:

1.Voelt jouw leven aan als een lange reeks verplichtingen waaraan je niet kunt voldoen? Voel je je machteloos en alsof je zelf geen keus hebt?

2.Ben je onrealistisch als het gaat om plannen? Weet je niet waar je tijd is gebleven of ben je chronisch te laat bij vergaderingen en/of afspraken?

3.Ben je vaag over je doelstellingen en waardes? Vind je het lastig om je aan één persoon of aan één project te verplichten?

4.Heb je het gevoel dat je nergens heen gaat, ben je gefrustreerd of down? Heb je het gevoel dat je nooit tevreden bent over wat je bereikt hebt?

5.Ben je besluiteloos en bang dat je bekritiseerd wordt omdat je een fout maakt? Maak je projecten niet af omdat je ze perfect wilt afronden?

6.Wordt je belemmerd in je productiviteit door je gebrek aan zelfvertrouwen en assertiviteit? Leg je de schuld buiten jezelf voor je fouten omdat je bang bent om je tekortkomingen toe te geven?

Als je een paar vragen uit deze categorieën positief kunt beantwoorden dan is het waarschijnlijk, dat je een probleem hebt met uitstelgedrag.

Waarom stel ik dingen uit?

Wanneer je uitstelgedrag wilt aanpakken, zul je er eerst achter moeten komen waarom je je taken telkens uitstelt. Er kunnen verschillende oorzaken zijn, die elk een verschillende aanpak nodig hebben. Ben je (te) perfectionistisch en ben je bang om iets aan te pakken, omdat je denkt dat het eindresultaat niet goed genoeg zal zijn? Ben je makkelijk afgeleid? Ben je bezig met een baan of een studie die je eigenlijk helemaal niet aanstaat, zodat je alles met tegenzin doet en dus vaak dingen uitstelt? Het kan allemaal.

Hoe stop ik mijn uitstelgedrag?

Meteen doen en daarna jezelf belonen:

  1. Maak een lijstje van de dingen die je de komende week moet doen. Waar zie je het meest tegenop? Plan voor elke dag als eerste taak (voor zover mogelijk) zo’n vervelend klusje in. Als er privé taken bij zitten, plan dan ook op je vrije dagen rotklusjes in.
  2. Bedenk nu voor elke vervelende klus een beloning, bijvoorbeeld: een wandeling door het park, taart van die chique banketbakkerij, koffie drinken op het balkon, bloemen kopen, lunchen op een terrasje, een uurtje in dat nieuwe boek lezen. Plan voor elke dag een beloning in.
  3. Plan nu de rest van je werk in.
  4. En doe het!

Volg je bioritme

Uitstelgedrag valt met wat zelfdiscipline en zelfmotivatie aan te pakken. Maar wie geen rekening houdt met zijn bioritme, maak het zichzelf onnodig moeilijk. Als je na de lunch altijd inzakt, moet je op dat tijdstip geen saaie stukken willen lezen. Natuurlijk dwalen je gedachten dan af. Plan voor deze momenten kleine, afwisselende klusjes waarvoor je niet heel geconcentreerd hoeft te zijn. Ga er in je planning ook niet van uit dat je de hele dag met dezelfde klus bezig bent. Drie uur is de maximale tijd dat mensen zich op een taak kunnen concentreren. Houd daar rekening mee en eis niet het onmogelijke van jezelf.

Ben je een avond of ochtendmens? Probeer daar in je planning rekening mee te houden. Als ochtendmens ben je al vroeg op de dag alert en actief. Je kunt dus ‘s morgens meer en complexer werk aan dan later op de dag. Doe het dus ook op dat moment en stel je werk niet tot de avond uit, want dan ben je niet op je best. Een belangrijk gesprek kun je ook beter ‘s ochtends plannen.

Avondmensen komen later op gang. Ben jij een avondmens? Als je vrij bent om je eigen tijd in te delen, doe daar dan je voordeel mee. Zakelijke gesprekken kun jij daarom het best tegen het eind van de middag plannen.

Het lukt nog steeds niet?

Heb je een structureel motivatieprobleem, dan is er meer nodig om jezelf te motiveren. We gaan onderzoeken waar voor jou het probleem ligt en kijken samen wat je daaraan kunt doen. Ik ga je inzicht geven in de achterliggende problemen van je uitstelgedrag, het om te buigen en effectief te bestrijden. Hiermee kan jouw uitstelgedrag bij de wortel worden aangepakt. Wil je meer weten? Bel me voor een telefonisch kennismakingsgesprek.