Ik hou dit niet vol zo……

Je reptielenbrein wil jouw nieuwe leefstijl niet

Heb jij een of meer bepaalde doelen die je héél graag wil bereiken?  Maar doe je op één of andere manier toch niet structureel wat nodig is? Bij mijn klanten herken ik dit meteen. Ze willen dolgraag aan de slag met hun leefstijl maar als ze dan bezig zijn gaan ze vol in de weerstand…….dat komt door het reptielenbrein. Zonder je bewust te zijn van je reptielenbrein en te weten hoe je hiermee om moet gaan, is het zeer moeilijk om een blijvende verandering te maken, op welk gebied dan ook. Ik leg je hieronder uit hoe dit werkt.

Het reptielenbrein is het meest primitieve brein en is verantwoordelijk voor het automatisch regelen van de meest belangrijke functies, zowel fysiek (je ademhaling, hartslag, bloedsomloop) als qua instincten (voortplantingsdrang & overlevingsinstincten zoals voeding). Met andere woorden onze meest primitieve levensfuncties die absoluut nodig zijn voor ons eigen voortbestaan en het overleven van ‘de mens’.

Het reptielenbrein denkt niet na en onthoudt ook niets, het reageert enkel en alleen primitief op prikkels van buitenaf. Woede, dominantie, paringsdrift, dwangmatigheid, angst, hebzucht, vraatzucht… het ‘wilde beest’ in ons dat er enkel op gericht is om te OVERLEVEN.

Wat betekent dit voor jou en je doelen?

Je zult wellicht denken dat de mens een slim en nadenkend wezen is en dat het menselijk brein het meest actief is. Helaas is dit zeker niet altijd zo en worden de meeste beslissingen gemaakt op basis van emoties en primitieve instincten. Ons reptielenbrein en emotionele brein overheersen dus vaak ons rationele brein. Immers; je weet dondersgoed dat je zou moeten gaan sporten om spiermassa op te bouwen, en toch ga je niet (altijd). Je weet ook dondersgoed dat als je chocolade eet, je niet meer kan stoppen, en dat dus niet bevorderlijk is voor je macro’s en je daarmee je eigen gewichtsverlies saboteert. En toch neem je dat stukje chocola. Maar is het reptielenbrein dan alleen maar negatief? Zeker niet. We weten inmiddels dat het reptielenbrein gebrand is op maar één ding, en dat is overleven. Het wil jou dus beschermen, en gelukkig maar! Wanneer het namelijk gaat om levensbedreigende situaties, dan is jouw reptielenbrein het stukje hersenen dat als eerste reageert, waardoor jij: net op tijd aan je stuur draait wanneer je tegen een andere auto aan dreigt te rijden.

Waarom je zo graag voor comfort gaat

Het reptielenbrein wil echter niet alleen jouw fysieke toestand beschermen, maar ook jouw huidige identiteit (wie jij nu dénkt te zijn). Jouw innerlijke houding is hoe wij mensen vaak over onszelf denken ‘ik ben nu eenmaal …’ waarbij de drie puntjes kunnen staan voor ‘een emotie eter’, ‘een perfectionist’, ‘niet goed genoeg’, ‘niet zo gedisciplineerd’, etc. terwijl dit niet de absolute waarheid is. Maar zolang jij over jezelf denkt dat jij een emotie eter bent, zal je ook altijd blijven handelen vanuit die identiteit. En je reptielenbrein? Die beschermt jouw identiteit met man en macht! Waarom? Omdat jij gewend bent om dingen op een bepaalde manier te doen. Je hebt bepaalde patronen in je leven ontwikkeld die binnen jouw comfortzone vallen, en die je keer op keer herhaalt. Dit doe je omdat je reptielenbrein het volgende denkt: als jij vandaag dit patroon hebt en veilig in leven bent – en je morgen hetzelfde doet, dan zal je morgen ook wel veilig in leven blijven. In je comfortzone leven voelt veilig. En veiligheid staat op nummer 1, bij je reptielenbrein.

Dus: zie jij jezelf al járen als emotie eter en handel je ieder weekend weer zo – ook al staat dit gigantisch in de weg van je doelen – dan zal jouw reptielenbrein er alles aan doen om jou in dit cirkeltje te laten zitten. Iedere keer als jij een poging onderneemt om eruit te breken en te stoppen met emotie eten, dan zal jouw reptielenbrein jou proberen tegen te houden.

Hoe? 

Simpelweg zeggen ‘ga lekker door met emotie eten’ werkt niet, want dan komt jouw menselijk (rationele) brein om de hoek kijken die zal zeggen ‘ehh, nee.. want ik wil afvallen dus dat is niet logisch’. Dat werkt dus niet goed genoeg. Jouw reptielenbrein is veel gewiekster dan dat. Het zal met allerlei vernuftige en geniale redenen komen, waarom jij zou moeten doorgaan met eten. Zoals: ‘ach, je hebt zo hard gesport, dat ene koekje kan heus wel’. Of ‘als je nou nu die reep chocolade gewoon opeet, dan houden we daar morgen wel weer rekening mee’. Of ‘je hebt zo’n rotdag gehad, je verdient die bak ijs’. En ga zo maar door. Dit is overigens alleen een voorbeeld voor emotie eten, maar geldt ook voor alle andere overtuigingen die jij over jezelf hebt. Je reptielenbrein zal jou altijd in vaste patronen willen houden, omdat dat het meest veilig voelt. Alles wat nieuw of anders is, voelt onveilig en zal je reptielenbrein dus in eerste instantie willen verwerpen. Ook al wéét jij rationeel gezien dat het beter voor je zal zijn.

Hoe kom je er vanaf?

Niet. En dat moet je ook niet willen, want zoals eerder gezegd beschermt het reptielenbrein je in gevaarlijke situaties. Je moet het dan ook niet je reptielenbrein kwalijk nemen dat het je saboteert in het bereiken van je doelen, maar simpelweg slimmer worden in het omgaan met dit stukje hersenen. Je zult je moeten beseffen dat het altijd nog aan JOU (en aan je menselijk brein) is om te KIEZEN of je meegaat in de excuses en smoesjes die je reptielenbrein voor je verzint, of dat je je er tegen verzet/er niet naar luistert. JIJ kan namelijk intellectueel en rationeel het verschil tussen een levensbedreigende situatie en een niet-levensbedreigende situatie zien, maar je reptielenbrein niet.

Bewustwording is daarbij de eerste stap. We zien vaak bij onszelf en bij anderen dat we belangrijke, soms onherroepelijke beslissingen nemen tijdens grote momenten van vreugde of grote woede. Bijvoorbeeld het kapot slaan van iets dat we juist nodig hebben, of de aankoop van iets wat we juist niet nodig hebben. Een vreselijke eetbui (tot aan buikpijn toe) of scheldtirade tegen een geliefde valt hier ook onder. Allemaal zaken waarbij ons emotioneel- en reptielenbrein de overhand hebben op ons ‘gezond verstand’. Zaken waarvan we achteraf spijt hebben. Je herkent vast wel wat voorbeelden in dit artikel, maar daarmee ben je er nog niet. Het reptielenbrein gaat véél verder dan dat – het is werkelijk elke seconde van de dag aanwezig. Het staat altijd op actief. En dat moet ook, want het kan zich het niet veroorloven om even in ‘sluimerstand’ te staan – met het risico dat je dan wordt aangevallen, aangereden, of welke gevaarlijke situatie dan ook. Je hebt het zelf vaak niet door dat het aanstaat, of pas de dag/week/maand/jaar er na. Dan denk je ‘shit, waarom heb ik dat nu wel/niet gedaan?’ Veel mensen leven hun hele leven vooral op de automatische piloot en gaan met de bewegingen van de dag (en dus hun reptielenbrein) mee. Ze zitten in hun comfortzone en komen daar maar moeilijk uit.

Ik wil jou uitdagen om vanaf dit moment te letten op reptielenbrein uitspraken, gedachten of gedragingen van jezelf. En wanneer je dit doet, zal je ze ook steeds meer gaan opmerken bij anderen. Uiteraard is alleen bewustwording niet voldoende en zal je een KEUS moeten maken: luister ik ernaar, of negeer ik het en stap ik buiten mijn comfortzone – ook al voelt dat ontzettend ongemakkelijk? Hoe vaker je voor het laatste kiest, hoe sneller je bij je doelen zult komen. Go for it!

Wil jij hier meer over weten? Neem dan contact met me op http://hoofdhart.nl.

Als je dit artikel waardevol vindt voor je gezondheid en vitaliteit help mij dan dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van de social media knoppen hierboven. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat.


Spiegeltje, spiegeltje aan de wand….waar erger ik me aan?

Een preek?

Laatst was ik in de kerk. Niet dat ik daar vaak kom maar er was een mis voor een bijzonder iemand en mijn aanwezigheid werd gewenst en ook heel erg gewaardeerd.

De preek of zoals de pastoor het gelukkig zelf liever noemt het gesprek ging over ergernis. Waarom ergeren we aan andere mensen. Dat trok wel mijn aandacht. Het ging erom dat wanneer iemand zich enorm profileert, zegt alles in het leven goed te doen en succesvol te zijn, waarom ergeren wij ons daaraan? En iemand die zich niet zo aan de regels of normen en waarden houdt? Waarom ergeren we ons aan zo iemand?

Ergernis

Ik herkende dat wel moet ik zeggen. Ik ergerde me regelmatig aan anderen. Zo had ik vaak moeite met mensen die zich niet aan de regels houden. Tegenwoordig weet ik echter dat hetgeen waar ik me bij een ander aan erger, iets is wat zich in mij bevind. In mijn voorbeeld zou dat zomaar eens te maken kunnen hebben met de perfectionist in mij. Ik deed alles graag helemaal perfect en volgens het boekje. Maar stiekem vond ik dat natuurlijk ontzettend vermoeiend en zou ik destijds maar wat graag wat meer buiten de lijntjes willen durven gaan…..

Van mij of van de ander?

Dat wat jij nodig hebt van een ander, dat heb je nodig van jezelf. De ander wijst je op de gedachte van een tekort in jezelf. Iedere keer wanneer je denkt, ik heb dit van de ander nodig om gelukkig te zijn, om me gewaardeerd te voelen, om me geliefd en gezien te voelen, spiegelt dit iets in jezelf. Het is eigenlijk een seintje aan jezelf. Wat je denkt dat je van de ander nodig hebt is precies dat wat je jezelf niet geeft.

Ik wil graag dat er rekening met mijn gevoelens wordt gehouden,
Hoeveel rekening hou je zelf met je gevoelens ?

Ik wil graag dat mijn grenzen gerespecteerd worden,
In hoeverre bewaak jij zelf je grenzen ?

Ik wil graag gewaardeerd worden.
Hoe groot is de waardering voor jezelf ?

Ga naar binnen!

Des te vaker je tegen ongevoeligheid, disrespect, en gebrek aan waardering aanloopt.
Des te duidelijker krijg je de boodschap om je eigen binnenwereld eens te onderzoeken. Want daar wringt het. Het ligt niet aan de andere persoon maar aan wat erin jezelf geraakt of aangeraakt wordt.

Herkenbaar?

Herken je dit? Laat je het me weten? Herken je het maar vind je het lastig om te ontdekken wat er nu zo geraakt wordt in je? Dan wil ik je graag helpen dit te onderzoeken en je van de ergernis afhelpen. Bel of mail me voor een gratis kennismakingsgesprek.

En vergeet niet deze blog te delen, wellicht hebben je vrienden of familie er ook wat aan.